Dzięki szczepieniom ochronnym prowadzonym w wielu krajach udało się ograniczyć liczbę zachorowań o 99%. Dzięki wieloletnim masowym szczepieniom, ryzyko zachorowania na poliomyelitis w Polsce w chwili obecnej jest bliskie zeru. Ale wszystko się zmieni za sprawą ruchów antyszczepionkowych.
Nadal wirus polio rozprzestrzenia się na terenach Azji i Afryki. Wystarczy chwila, aby został ponownie zawleczony do Europy. W momencie, gdy większość ludzi jest zaszczepiona, epidemia nam nie grozi, ale niezaszczepione dzieci mogą zachorować. I to nie tylko te, których rodzice świadomie nie zaszczepili, ale również takie, które nie mogą być zaszczepione z innych przyczyn. Im więcej niezaszczepionych, tym większe ryzyko epidemii.
Co wywołuje Poliomyelitis?
Chorobę Heinego-Medina wywołują 3 typy poliowirusów należące do rodziny Picornaviride. Nazywane są one wirusami “dzikimi”. Wnikając do organizmu rozprzestrzeniają się we krwi chorego i tą drogą przenoszą do licznych narządów, w tym układu nerwowego. Do 2016 roku w Polsce można było jeszcze spotkać wirusa szczepionkowego. Wirus ten powstawał w jelicie u osoby zaszczepionej szczepionką atenuowaną OPV, która była w użyciu dla dzieci w 6 roku życia. Takie dziecko po szczepieniu przez 1-3 dni “produkowało “ niewielką ilość wirusa w swoim układzie pokarmowym i mógło być źródłem zarażenia dla osób nieszczepionych. W przeciwieństwie do wirusa dzikiego, ryzyko, że wirus ze szcepionki OPV wniknie do krwi sczepionego dziecka wynosiło niecałe 4 osoby na 10 milionów zaszczepionych. Od 2016 roku w Polsce w użyciu są tylko i wyłącznie szczepionki inaktywowane IPV, które nie stanowią zagrożenia dla nieszczepionych dzieci z otoczenia osoby zaszczepionej. Po szczepieniu u dziecka nie dochodzi do pojawienia się wirusa w przewodzie pokarmowym i jego wydalania, więc dziecko zaszczepione IPV nie jest w stanie zarazić innych.
Jakie są objawy?
Zanim pojawią się pierwsze objawy od wniknięcia wirusa do organizmu mija około 9-12 dni.
Wyróżniamy kilka postaci Poliomyelitis.
–Postać bezobjawowa, na szczęście najczęstsza (90-95%przypadków)
–Postać poronna: chory ma niewielką gorączkę, objawy podobne do infekcji górnych dróg oddechowych i biegunkę.
–Postać oponowa, gdzie dochodzi do wirusowego zapalenia opon mózgowo rdzeniowych z wszystkimi objawami (złe samopoczucie, ból głowy, nudności, wymioty), może przechodzić w postać porażenną, ale bardzo rzadko.
–Postać porażenna – rzadka, gdzie wirus Polio atakuje nerwy. Pojawia się ból mięśni i przeczulica skóry, mięśnie stają się słabe, dziecko nie potrafi siedzieć prosto bez podparcia, musi użyć dodatkowych mięśni na przykład rąk. Pojawia się wiotkie porażenie mięśni, dziecko nie jest w stanie poruszyć najczęściej kończynami. Niedowład najczęściej jest niesymetryczny i pojawia się w mięśniach bliżej osi ciała. W okresie zdrowienia część niedowładów się cofa, ale pojawiają się przykurcze, część mięśni ulega zanikowi. Wszystko to powoduje stałe zniekształcenia kończyn i skrzywienia kręgosłupa. Dziecko staje się niepełnosprawne.
–Postać opuszkowa (mostowa), gdzie wirus atakuje nerwy czaszkowe oraz ośrodki oddechowe i krążeniowe w mózgu, które odpowiadają za prawidłowe oddychanie oraz krążenie i ciśnienie krwi. Dziecko wymaga sztucznego podtrzymywania życia za pomocą różnych maszyn. Często ta postać kończy się śmiercią.
–Postać porażeń wstępujących (Landry) – zaczyna się od porażenia kończyn dolnych, następnie porażenie atakuje coraz wyższe partie ciała i kończy się porażeniem krążeniowo- oddechowym.
–Postać mózgowa przebiega z zaburzeniami świadomości, utratą przytomności, funkcje mózgu zostają zatrzymane, często kończy się śmiercią.
Jak długo chory człowiek może zarażać innych?
Wirus dziki po wniknięciu do organizmu rozprzestrzenia się we krwi i tą drogą dociera do wielu narządów. Pojawia się w ślinie chorego, wydzielinie z dróg oddechowych, a także w kale. Osoba, do organizmu której wniknął wirus, zaraża otoczenie od kilku dni przed pojawieniem się pierwszych objawów u niej samej, do 6 tygodni po ustąpieniu objawów choroby, Bo tak długo wirus wydzielany jest z kałem osoby zarażonej polio.
Dlatego osoby nieszczepione, a już zakażone, mogą nieświadomie wsiąść w samolot i przylecieć do kraju, gdzie polio nie występuje i zarazić innych. Nikt na lotnisku, czy w samolocie nie zorientuje się, że taka osoba jest chora, bo nie ma jeszcze żadnych objawów.
Jakie są powikłania?
-zapalenie mózgu
-zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych
-zapalenie płuc
-zaburzenia oddychania i krążenia
-porażenie mięśni oddechowych
-trwałe kalectwo
-śmierć
Kto jest najbardziej narażony na chorobę?
Najbardziej narażone są osoby, które nie zostały zaszczepione.
Jak zapobiegać Poliomyelitis i jej powikłaniom?
Jest tylko jeden sposób: SZCZEPIENIA.
W użyciu na świecie są dwa rodzaje szczepionek:
– IPV – zawiera wirusy inaktywowane i stosowana była u niemowląt,
– OPV – zawierająca wirusy atenuowane, która była stosowana w Polsce u dzieci doustnie w 6 roku życia jako szczepienie przypominające.
Od 2016 roku w Polsce w użyciu są tylko i wyłącznie szczepionki inaktywowane IPV, które nie stanowią zagrożenia dla nieszczepionych dzieci z otoczenia osoby zaszczepionej. Po szczepieniu u dziecka nie dochodzi do pojawienia się wirusa w przewodzie pokarmowym i jego wydalania, więc dziecko zaszczepione IPV nie jest w stanie zarazić innych.
Artykuł został przywrócony z poprzedniej wersji strony gdyż może się okazać pomocny dla internautów.
